Socialism
-7-
ร่างสูงก้มลงประกบริมฝีปากหยักบนริมฝีปากหนาอย่างโหยหา ทำเอาร่างเล็กที่พึ่งเคยมีประสบการณ์ครั้งแรกถึงกับหายใจไม่ทัน
"พะ .. พี่มาร์ค แบมหายใจไม่ทัน" คนตัวเล็กพูดพร้อมเอามือยันอกแกร่งของร่างหนาไว้
"อย่ากลั้นหายใจสิ .. ไม่ต้องเกรงนะ" คนตัวสูงว่า พลางก้มลงมาประกบริมฝีปากหวานอีกครั้ง .... จากนุ่มนวลเปลี่ยนเป็นร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่ออารมณ์ของความต้องการเพิ่มสูงขึ้น
มือหนาเลื่อนลงต่ำพร้อมกับลูบวนสลับบีบสะโพกมนของคนตัวเล็กใต้ร่าง ปากหยักไล่ละเมียดชิมความหวานจากริมฝีปากเล็กที่ละน้อย
ลิ้นหนาค่อยๆสอดลอดโพลงปากของร่างบางเพื่อเข้าไปแสวงหาความหวานจากด้านใน และเกี่ยวกวัดลิ้นของร่างบางที่นอนอยู่ข้างใต้สลับดูดเม้นริมฝีปากของร่างเล็กจนบวมเจ่อ
ร่างบางเลื่อนมือมาคล้องคอร่างสูงไว้ และโน้มคอคนตัวสูงลงมาใกล้พลางดูดเม้มต้นคอตอบสนองคนตัวสูงด้วยเช่นเดียวกัน
ท่าทีไม่รู้ประสีประสา แต่กลับเต็มไปด้วยความต้องการ ทำให้คนตัวสูงเผลอยิ้มออกมาโดยอดไม่ได้
น่ารักจริง .. แม้ขนาดตอนมีเซ็กซ์ก็เถอะ
มือหนาค่อยๆเลื่อนลงไปเกี่ยวกางเกงบางให้หลุดออกจากร่างบาง พร้อมกับไล้ลูบวนเพื่อสัมผัสความเนียนนุ่มของขาเรียวอย่างอดไม่ได้
"อ๊ะ!"
คนตัวเล็กอุทานขึ้นทันที เมื่อว่าที่คุณหมอค่อยๆเลื่อนมือขึ้นมากอบกุมแกนกายของเขาซึ่งกำลังตื่นตัวอยู่ใต้อันเดอร์แวร์สีขาวบาง พร้อมชักขึ้นชักลงจนร่างบางเสียวสะท้านไปทั่วกาย
"อ๊ะ .. " แบมแบมรีบเอามือขึ้นมาปิดบางทันที เมื่อรู้ตัวว่าตัวเองได้เผลอร้องเสียงน่าอายนั่นออกไป
"ร้องออกมาเถอะนะ ... พี่อยากฟังเสียงของนายจะแย่" ร่างสูงเงยหน้าขึ้นสบตาคนตัวเล็ก โดยไม่ได้มีท่าทีว่าจะหยุดการปรนเปรอส่วนร่างของคนตัวเล็กเลยแม้แต่น้อย
"พะ พี่มาร์ค อื้ม~ บะ.. แบมจะเสร็จแล้ว" ร่างเล็กกระตุกเล็กน้อย เมื่อแกนกายได้พ่นน้ำสีขาวออกมาจนเปรอะมือคนรักเต็มไปหมด
ไม่รอช้า .. คนตัวสูงค่อยๆถอดอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วออกและจับคนรักพลิกตัวหันหลัง
มือหนาค่อยๆป้ายน้ำรักที่พ้นออกมาเมื่อสักครู่บนช่องทางสีชมพูอ่อนแล้วใช้นิ้วเรียวเบิกทาง
"โอ้ย!" ร่างเล็กหวีดร้องเมื่อรู้สึกได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาภายใน
"เจ็บใช่ไหม .. ให้พี่หยุดก็ดะ"
"เข้ามาเถอะครับ ... ผมไหว" ยังไม่ทันที่คนตัวสูงจะพูดจบ ก็ถูกร่างเล็กขัดไว้ด้วยคำพูดอันแสนหวาน
"พี่จะค่อยๆทำนะ"
นิ้วเรียวค่อยๆชักเข้าออกเบาๆพอให้ร่างเล็กได้ขยับและปรับตัว
... จากความเจ็บเริ่มกลายเป็นความเสียว นิ้วเรียวจากหนึ่งนิ้วเพื่อเป็นสอง และสาม เมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างให้การตอบสนองด้วยการตอดรัด และขย่มตัวรับกับนิ้วเรียว
"พี่เข้าไปแล้วนะ"
ใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยความต้องการ เป็นสิ่งที่ยั่วยวนใจจนไม่อาจจะหยุดได้ นิ้วเรียวสามนิ้วถูกแทนที่ด้วยแกนกายใหญ่ทันที
"อ๊า~ พี่มาร์ค" เสียงเรียกหวานยังคงครางเรียกชื่อไม่หยุด
แบมแบมหอบหายใจเสียงดังเมื่อแกนกายของมาร์คเขาไปจนสุดลำ และขยับสะโพกเข้าออกจนคนตัวเล็กร้องครางอย่างไร้ความอาย แต่กลับมีแต่ความต้องการที่ไม่สิ้นสุดของทั้งสองที่มาคุอยู่ในห้องพักห้องนี้
คนตัวสูงค่อยๆถอดแกนหายออกมาเกือบจะสุดลำแล้วกระแทกเข้าไปทีเดียวจนสุด ก่อนทำซ้ำแบบเดิมอย่างช้าๆและหนักหน่วง
"อืม... แบม~" คนตัวสูงครางอย่างพอใจเมื่อร่างเล็กแอ่นสะโพกรับและสวนกลับแกนกายของตนอย่างเข้าจังหวะ
"อ๊ะ .. อ๊ะ พี่มาร์ค อื้ม" คนตัวเล็กครางเสียงหวานเมื่อว่าที่คุณหมอเปลี่ยนจังหวะให้เร็วและแรงขึ้น
"ซี๊ด .. แบมแบม"
"อ๊ะ .. ลึกอีกพี่มาร์ค อื้ม ... ได้โปรดเข้ามาอีก" เสียงอ้อนวอนของคนตัวเล็กทำเอามาร์คต้วนสติหลุดไปชั่วขณะ
ร่างสูงขยับสะโพกย้ำกระแทหตรงจุดกระสันจนคนตัวเล็กร้องครางระงม
"อ๊ะพี่มาร์ค .. ตรงนั้น ตรงนั้น..แรงๆ อ๊า~" ร่างเล็กกระตุกเล็กน้อย พร้อมกลับพ่นน้ำสีขาวออกมาจนเปื้อนเตียง
"อื้ม~" ร่างสูงค่อยๆจับสะโพกมนยกขึ้นและกระแทกซ้ำไปสองสามครั้งก่อนจะปล่อยน้ำรักเข้าไปในคนตัวเล็กจนจุกไปทั่วท้อง
"เอาออกไปได้แล้วนะพี่มาร์ค" คนตัวเล็กกว่าหน้าแดง พร้อมกับตีแขนคนรักเบาๆ เมื่อำบว่าคนรักยังคนแช่แกนกายใหญ่ไว้ข้างในของตัวเอง
"ขออีกรอบนะครับคุณนักเขียน .. คุณหมอหยุดไม่ไหวจริงๆ"
แบมแบมไม่รู้ว่าเช้านี้ จะต้องทำไปอีกนานแค่ไหน .. เคยได้ยินแต่คำว่าทำจนฟ้าสว่าง แต่สงสัยว่างานนี้คงจะทำตั้งแต่ฟ้าสว่างจนฟ้ามืด และอาจจะถึงฟ้าสว่างของอีกวันนึงก็ได้
กลับไปคอมเมนต์ได้ที่
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1357783
ให้กำลังใจกันหน่อยน้าาา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น