วันเสาร์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2558

NC SOCIALISM 9


"อะอื้ม" คนตัวเล็กครงอื้ออึงเมื่อริมฝีปากอุ่นร้อนประทับลงมาอย่างไม่ทันตั้งตัว ลิ้นร้อนเกี่ยวกระวัดอย่างช่ำชองราวกับว่า ถ้าหากไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน คงอาจจะมอได้ว่าเป็นเสือผู้หญิงคนนึงก็ได้ แต่เทคนิคแพรวพราวเหล่านี้ บอกเลยว่าเป็นความสามารถเฉพาะตัว


คนตัวเล็กยันเข้าอกแกร่งเพื่อพักหายใจสักครู่ แต่ยังไม่ทันไร สัมผัสละมุนก็เริ่มต้นขึ้นใหม่อีกครั้ง ร่างสูงบดจูบสลับขบเม้มริมฝีปาก ละเมียดชิมความหวานของคนรักจนพอใจ ก่อนจะไล่สันจมูกคม ฝังลงบนแก้มเนียนละเอียด


หอม ... นี่คือสิ่งที่คนตัวสูงมีในสมองตอนนี้ อยากจะรู้จริงๆว่าคนตัวเล็กใช้น้ำหอมอะไร ทำไมถึงหอมไปทั้งตัวแบบนี้


"อ๊ะ" เสียงครางกระเส่าดังขึ้นเมื่อร่างสูง ดูดเม้มที่ต้นคอ และฝังเขี้ยวลงไปเล็กน้อยเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ ริมฝีปากบางจูบซับไปทั่วคอ ไหล่ และไหปลาร้า จนผิวขาวเนียนถูกแต่งแต้มไปด้วยรอยขบเม้มสีกลีบกุหลาบ


มือหนาประคองใบหน้านวลเนียนเพื่อให้มอบจุมพิศแสนหวานอย่างง่ายได้ ก่อนที่จะเริ่มเลื่อนมือมาปลดกระดุมชุดนักศึกษาของคนตัวเล็กอย่างชำนาญ


ปากบางครอบงำจุกสีชมพูที่ตั้งชูชันพลางใช้ปลายลิ้นเลียตวัดดูดเม้มจนคนใต้ร่างครางไม่เป็นภาษา


"ปลดกระดุมให้พี่เสร็จ แล้วจะหยุดแกล้ง" ไม่พูดเปล่าร่างสูงยังคงดูดเม้มไปทั่วอกบาง ขัดกับคนตัวเล็กที่มือสั่นเทาไปหมด


ร่างเล็กค่อยๆปลดกระดุมช้าๆจนมาถึงเม็ดสุดท้าย แก้มกลมขึ้นสีจางเพราะความเขินอาย จนอดไม่ได้ที่ร่างสูงจะก้มลงมาฟัด


ว่าที่คุณหมอยืดตัวเต็มความสูงก่อนที่จะปลดเข็มขัดและร่นกางเกงลงไปจนสุดขา เผยให้เห็นแกนกายใหญ่ที่ตื่นตัวจนแทบจะล้นกางเกงในสีขาวออกมา


ร่างเล็กเผลอกลืนน้ำลายเฮือกกับความใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าก่อนจะต้องเขินจนม้วนตัวเมื่อกางเกงนักศึกษาและกางเกงในตัวจิ๋วถูกดึงออกแล้วโยนไปอย่างไม่ใยดี


"อ๊ะ ... พี่มาร์ค" ร่างสูงก้มหน้าลงตรงหว่างขา ริมฝีปากครอบครองแกนกายของคนใต้ร่างอย่างไม่นึกรังเกียจ พร้อมรูดขึ้นลง จนคนตัวเล็กครางกระเส่า


"อ๊ะ อ๊าาา พี่มาร์ค" เสียงครางดังขึ้นตามความถี่ของการชักขึ้นลงของริมฝีปาก


ร่างบางกระตุกสองสามครั้งก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา


ว่าที่คุณหมอกลืนน้ำขาวขุ่นจนหมดอย่างไม่นึกรังเกียจพร้อมทั้งใช้ลิ้นร้อนทำความสะอาดคราบน้ำทั่วแท่งแกนกายของคนรัก ทำเอาคนตัวเล็กหน้าร้อนฉ่า


ริมฝีปากบางเค้าประกบจูบอีกครั้งเพื่อดึงความสนใจก่อนที่นิ้วเรียวจะสอดเข้าไปเพื่อปรับช่องทางรักของคนรีกให้พร้อมกับแกนกายของตัว


"อ๊าาา พี่มาร์ค"


"อื้ม แบม" ความแน่นของช่องทางรัก ทำเอามาร์คเกรงไปหมด จนอยากจะอัดใส่แล้วกระแทกให้จมเตียง แต่เพราะรักแบมแบมมาก ทำให้มาร์คอยากถนอมแบมให้ดีที่สุด


จากหนึ่งเพิ่มเป็น2และ3 ชักเข้าออกเร็วช้าสลับกัน

อย่าตอดแรงได้ไหมที่รักพี่แทบจะอยากกระแทกจะแย่อยู่แล้ว


"อ๊ะมาร์ค อื้มม ตรงนั้น!" ร่างเล็กโน้มคอร่างสูงบดจูบบรรเทาความเสียวซ่านก่อนจะร้องครางออกมาในลำคอ


ร่างสูงพอเห็นแบมแบมร้องครางจึงรีบจับแกนกายใหญ่ขึ้นมา และค่อยๆดันเข้าช่องทางรักสีชมพูจนมิด


"อื้ม" ร่างสูงครางในลำคอ แน่นมาก ตอดแรงมากจนอยากกระแทกให้แตกตอนนี้


"อ๊ามาร์ค~"


"แบมแบม อื้มม เรียกอี้เอิ้นสิ"


"อะ อื้มม อี้ อ๊ะ อี้เอิ้น อ๊าาา"


ร่างสูงพอได้ยินดังนั้นก็สอบสะโพกเข้าออกเร็วขึ้นจนร่างบางถลาตามแรงกระแทก


"อ๊ะ อ๊า อี้เอิ้น"


"เรียกชื่อพี่อีกได้ไหม อื้ม" ร่างสูงขยับกายให้ช้าลงหวังแกล้งคนตัวเล็ก ถึงแม้ตนเองอยากจะเร่งเครื่องแค่ไหน แต่เสร็จพร้อมกันสิ ถึงจะเรียกว่าเมกเลิฟ ไม่ใช่แค่เซ็กซ์


"อื้อ .. อี้เอิ้น แบม.. แบมรักอี้เอิ้น. ... กระแทกแบมที แบมขะ อื้ออออ~"


ร่างสูงที่เห็นคนตัวเล็กออดอ้อนถึงกับทนไม่ไหว ไสกายหนักเข้าทางช่องทางรักทันที


"อ๊ะ อื้มมม"


"แบมแบม อ๊าาา รักแบม"


"อ๊ะ!!" แบมแบมกระตุกก่อนจะปล่อยน้ำขาวขุ่นเป็นรอบที่สอง


ร่างสูงกระแทกเข้าออกเน้นๆสองสามครั้งก่อนน้ำสีขาวจะพวยพุ่งเข้าไปในช่องทางรัก จนคนตัวเล็กริ่วหน้าด้วยความจุก


ว่าที่คุณหมอค่อยๆสอบสะโพกสองสามครั้งจนน้ำสีขาวไหลเยิ้มล้นออกมาข้างนอก พร้อมยิ้มด้วยความพอใจ


แกนกายใหญ่ค่อยๆถอนออกจากช่องทางรักอย่างลำบาก ขนาดเสร็จแล้วยังตอดขนาดนี้ให้ตายเภอะ ร่างสูงมองน้ำรักที่เชื่อมติดจากปลายหัวแกนกายใหญ่กับช่องทางรักเป็นเส้น พลางเลื่อนสายตามองซอกขาที่น้ำรักไหลเยิ้มไปหมด


ใครจะบอกว่าผมโรคจิตก็ได้นะ แต่การที่ผมเห็นรอยสีกุหลาบที่ผมทำบนตัวแบมแบม หรือแม้แต่น้ำขาวขุ่นที่ถูกอัดฉีกในช่องทางรักสีชมพู มันทำให้ผมรู้สึกดีจนบอกไม่ถูก


ผมเอานิ้วสอดเข้าไปในช่องทางรักเพื่อล้วงน้ำออกให้คนตัวเล็กที่นอนหอบไร้สติบนเตียง ก่อนจะกระซิบข้างหู



"อย่าทำแบบนี้กับใครไม่ว่าเล่นหรือจริงอีกนะ"


"อื้ม"


"อย่าให้ใครเห็นร่างของตัวเล็กเด็ดขาด เพราะถ้ามีใครเห็น คุณหมีจะชดเชยคืนร้อยเท่าเลย"








กลับไปคอมเม้นต์ด้วยน้าาา

วันพฤหัสบดีที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2558

NC Socialism 7

Socialism


-7-






ร่างสูงก้มลงประกบริมฝีปากหยักบนริมฝีปากหนาอย่างโหยหา ทำเอาร่างเล็กที่พึ่งเคยมีประสบการณ์ครั้งแรกถึงกับหายใจไม่ทัน


"พะ .. พี่มาร์ค แบมหายใจไม่ทัน" คนตัวเล็กพูดพร้อมเอามือยันอกแกร่งของร่างหนาไว้


"อย่ากลั้นหายใจสิ .. ไม่ต้องเกรงนะ" คนตัวสูงว่า พลางก้มลงมาประกบริมฝีปากหวานอีกครั้ง  .... จากนุ่มนวลเปลี่ยนเป็นร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่ออารมณ์ของความต้องการเพิ่มสูงขึ้น 


มือหนาเลื่อนลงต่ำพร้อมกับลูบวนสลับบีบสะโพกมนของคนตัวเล็กใต้ร่าง ปากหยักไล่ละเมียดชิมความหวานจากริมฝีปากเล็กที่ละน้อย


ลิ้นหนาค่อยๆสอดลอดโพลงปากของร่างบางเพื่อเข้าไปแสวงหาความหวานจากด้านใน และเกี่ยวกวัดลิ้นของร่างบางที่นอนอยู่ข้างใต้สลับดูดเม้นริมฝีปากของร่างเล็กจนบวมเจ่อ


ร่างบางเลื่อนมือมาคล้องคอร่างสูงไว้ และโน้มคอคนตัวสูงลงมาใกล้พลางดูดเม้มต้นคอตอบสนองคนตัวสูงด้วยเช่นเดียวกัน


ท่าทีไม่รู้ประสีประสา แต่กลับเต็มไปด้วยความต้องการ ทำให้คนตัวสูงเผลอยิ้มออกมาโดยอดไม่ได้










น่ารักจริง .. แม้ขนาดตอนมีเซ็กซ์ก็เถอะ











มือหนาค่อยๆเลื่อนลงไปเกี่ยวกางเกงบางให้หลุดออกจากร่างบาง พร้อมกับไล้ลูบวนเพื่อสัมผัสความเนียนนุ่มของขาเรียวอย่างอดไม่ได้


"อ๊ะ!"


คนตัวเล็กอุทานขึ้นทันที เมื่อว่าที่คุณหมอค่อยๆเลื่อนมือขึ้นมากอบกุมแกนกายของเขาซึ่งกำลังตื่นตัวอยู่ใต้อันเดอร์แวร์สีขาวบาง พร้อมชักขึ้นชักลงจนร่างบางเสียวสะท้านไปทั่วกาย


"อ๊ะ .. " แบมแบมรีบเอามือขึ้นมาปิดบางทันที เมื่อรู้ตัวว่าตัวเองได้เผลอร้องเสียงน่าอายนั่นออกไป


"ร้องออกมาเถอะนะ ... พี่อยากฟังเสียงของนายจะแย่" ร่างสูงเงยหน้าขึ้นสบตาคนตัวเล็ก โดยไม่ได้มีท่าทีว่าจะหยุดการปรนเปรอส่วนร่างของคนตัวเล็กเลยแม้แต่น้อย


"พะ พี่มาร์ค อื้ม~ บะ.. แบมจะเสร็จแล้ว" ร่างเล็กกระตุกเล็กน้อย เมื่อแกนกายได้พ่นน้ำสีขาวออกมาจนเปรอะมือคนรักเต็มไปหมด


ไม่รอช้า .. คนตัวสูงค่อยๆถอดอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วออกและจับคนรักพลิกตัวหันหลัง


มือหนาค่อยๆป้ายน้ำรักที่พ้นออกมาเมื่อสักครู่บนช่องทางสีชมพูอ่อนแล้วใช้นิ้วเรียวเบิกทาง


"โอ้ย!" ร่างเล็กหวีดร้องเมื่อรู้สึกได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาภายใน


"เจ็บใช่ไหม .. ให้พี่หยุดก็ดะ"


"เข้ามาเถอะครับ ... ผมไหว" ยังไม่ทันที่คนตัวสูงจะพูดจบ ก็ถูกร่างเล็กขัดไว้ด้วยคำพูดอันแสนหวาน


"พี่จะค่อยๆทำนะ"


นิ้วเรียวค่อยๆชักเข้าออกเบาๆพอให้ร่างเล็กได้ขยับและปรับตัว


... จากความเจ็บเริ่มกลายเป็นความเสียว นิ้วเรียวจากหนึ่งนิ้วเพื่อเป็นสอง และสาม เมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างให้การตอบสนองด้วยการตอดรัด และขย่มตัวรับกับนิ้วเรียว


"พี่เข้าไปแล้วนะ" 


ใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยความต้องการ เป็นสิ่งที่ยั่วยวนใจจนไม่อาจจะหยุดได้ นิ้วเรียวสามนิ้วถูกแทนที่ด้วยแกนกายใหญ่ทันที


"อ๊า~ พี่มาร์ค" เสียงเรียกหวานยังคงครางเรียกชื่อไม่หยุด


แบมแบมหอบหายใจเสียงดังเมื่อแกนกายของมาร์คเขาไปจนสุดลำ และขยับสะโพกเข้าออกจนคนตัวเล็กร้องครางอย่างไร้ความอาย แต่กลับมีแต่ความต้องการที่ไม่สิ้นสุดของทั้งสองที่มาคุอยู่ในห้องพักห้องนี้


คนตัวสูงค่อยๆถอดแกนหายออกมาเกือบจะสุดลำแล้วกระแทกเข้าไปทีเดียวจนสุด ก่อนทำซ้ำแบบเดิมอย่างช้าๆและหนักหน่วง


"อืม... แบม~" คนตัวสูงครางอย่างพอใจเมื่อร่างเล็กแอ่นสะโพกรับและสวนกลับแกนกายของตนอย่างเข้าจังหวะ


"อ๊ะ .. อ๊ะ พี่มาร์ค อื้ม" คนตัวเล็กครางเสียงหวานเมื่อว่าที่คุณหมอเปลี่ยนจังหวะให้เร็วและแรงขึ้น


"ซี๊ด .. แบมแบม"


"อ๊ะ .. ลึกอีกพี่มาร์ค อื้ม ... ได้โปรดเข้ามาอีก" เสียงอ้อนวอนของคนตัวเล็กทำเอามาร์คต้วนสติหลุดไปชั่วขณะ


ร่างสูงขยับสะโพกย้ำกระแทหตรงจุดกระสันจนคนตัวเล็กร้องครางระงม


"อ๊ะพี่มาร์ค .. ตรงนั้น ตรงนั้น..แรงๆ อ๊า~" ร่างเล็กกระตุกเล็กน้อย พร้อมกลับพ่นน้ำสีขาวออกมาจนเปื้อนเตียง


"อื้ม~" ร่างสูงค่อยๆจับสะโพกมนยกขึ้นและกระแทกซ้ำไปสองสามครั้งก่อนจะปล่อยน้ำรักเข้าไปในคนตัวเล็กจนจุกไปทั่วท้อง


"เอาออกไปได้แล้วนะพี่มาร์ค" คนตัวเล็กกว่าหน้าแดง พร้อมกับตีแขนคนรักเบาๆ เมื่อำบว่าคนรักยังคนแช่แกนกายใหญ่ไว้ข้างในของตัวเอง


"ขออีกรอบนะครับคุณนักเขียน .. คุณหมอหยุดไม่ไหวจริงๆ"








แบมแบมไม่รู้ว่าเช้านี้ จะต้องทำไปอีกนานแค่ไหน .. เคยได้ยินแต่คำว่าทำจนฟ้าสว่าง แต่สงสัยว่างานนี้คงจะทำตั้งแต่ฟ้าสว่างจนฟ้ามืด และอาจจะถึงฟ้าสว่างของอีกวันนึงก็ได้











กลับไปคอมเมนต์ได้ที่

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1357783

ให้กำลังใจกันหน่อยน้าาา