วันอาทิตย์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

SOCIALISM -14-

SOCIALISM -14-





"งั้นต้องให้พี่ลงโทษนะคะคนดี"


"ไม่นะพี่มาร์ค!!! ปล่อยแบมลงเดี๋ยวนี้นะ พี่จะผิดสัญญาหรอ!" ผมว่าพลางทุบอกคนตัวสูงที่ช้อนตัวผมขึ้นมาอุ่มไว้แนบอกทันที


"ไม่ได้ผิดนะคะ แบมไม่ได้บอกว่าห้ามอีฟ"


ให้ตายเถอะ มาร์คต้วนยังไงก็คือมาร์คต้วนจริงๆ แอบอีฟไว้ข้างหลังงั้นหรอ ย๊าห์!!!


"ปล่อยแบมนะพี่มาร์ค! ไม่งั้นแบมจะโกรธจริงๆด้วย"


"ตัวเล็กกก ไม่โกรธนะคะ ปล่อยแล้วก็ได้" ดีมากกก เป็นสามีต้องเชื่ิอฟัง ภรรยาถูกแล้ว :)









"แต่ปล่อยบนเตียงนะครับที่รัก จุ้บ~"













ไม่รอช้า คนตัวสูงก็ค่อยๆวางคนรักอย่างนุ่มนวลก่อนจะรีบขึ้นไปคร่อมทันที


"พี่มาร์คปล่อยแบมนะครับนะ" คนตัวเล็กใต้ร่างค้ำอกมาร์คไว้ก่อนจะส่งสายตาออดอ้อนไปให้


ให้ตายสิ! ยิ่งทำแบบนี้ไม่รู้หรือไงว่ามันยิ่งทำให้อารมณ์เขาพลุกพล่านน่ะ


"ไม่ได้หรอกครับ พี่ไม่ได้ฟัดเมียตั้งนาน ... วันนี้ไม่สลบไม่เลิกโนะ"


พูดจบพร้อมก้มลงประทับริมฝีปากของตนเองบนกลีบปากนุ่มหยุ่นของอีกคนทันที  พลางดูดเม้นจนเกิดเสียงทำเอาคนตัวเล็กหน้าแดงด้วยความเขินอาย


ถึงจะเคยๆกันก็จริง แต่ใช่ว่าจะบ่อยซะที่ไหนเล่า!


แต่ต่อให้จะบ่อยสักแค่ไหน ถ้าคนตรงหน้าคือมาร์คต้วนละก็ ... คุณไม่มีทางต้านทานความมีเสน่ห์ของเขาได้หรอก


โดยเฉพาะเวลาที่อยู่บนเตียงน่ะ


ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใครด้วยความคิดถึงและโหยหา แบมแบมค่อยๆเลื่อนมือขึ้นไปโอบคอร่างสูงไว้พลางโน้มให้แนบชิดเข้ามาอีก


คนตัวสูงค่อยๆเลื่อนมือไปปลดกระดุมร่างบางทีละเม็ดสลับกับดูดเม้นริมฝีปากหวานจนตอนนี้เริ่มบวมขึ้นเล็กน้อย


เมื่อแกะกระดุมสำเร็จแล้วจึงค่อยๆแหวกเสื้อจนเผยให้เห็นตุ่มไตสีชมพูที่ตั้งชันอยู่แล้วอย่างยั่วยวน


มาร์คจูบซับน้ำใสรอบริมฝีปากร่างบาง ก่อนจะละจากริมฝีปากและไล่ลงมายันต้นคอขาว


"อะ .. อึก อ่าา" เคยครางกระเส่าทีดังขึ้นเพราะความเสียวซ่านดังขึ้นอย่างลืมตัว


จะให้เล่นตัวหรอ ตอนนี้คงไม่ทันแล้วล่ะ


"ไหนใครบอกให้พี่ปล่อยนะคะ"


"อ๊ะ! พี่มาร์ค อื้ม" คนตัวเล็กร้องครางเสียงดังเมื่อคนตรงหน้าก้มไปเล่นละเลงลิ้นบนตุ่มไตของตน


"อื้ม .. ดูดแรงๆ อ้ะ! ... พี่มาร์ค" ยิ่งเสียวซ่านยิ่งใฝ่หา แขนเรียวที่โอบรอบคอคนตัวสูงยิ่งรั้งให้คนตัวสูงแนบชิดเข้ามาอีก


"อื้มม....หวานไปหมดทั้งตัวเลย" พูดพลางค่อยๆเปลี่ยนตำแหน่งจากตุ่มไตสวย ไล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงช่องทางสีหวาน


แบมแบมไม่รู้ว่ากางเกงของตัวเองถูกถอดไปตอนไหน รู้แค่เพียงว่าตอนนี้ไฟสวาทได้สุมเขาจนร้อนรุ่มไปทั้งตัวและใจ


พอยิ่งได้ยิ่งต้องการมากขึ้น อย่างไม่มีที่สิ้นสุด


"อื้อออ"จูบย้ำๆซ้ำๆที่ท้องน้อย เล่นเอาคนที่นอนอยู่บนตัวเกรงหน้าท้องด้วยความเสียว ก่อนที่จะตกใจที่คนรักทำอะไรที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะทำ


"พะ...พี่มาร์ค...ไม่เอานะ" แบมแบมแทบจะลุกพรวดขึ้นมาทันทีที่เห็นว่าคนรักกำลังจะก้มไปเล่นกับช่องทางสุดรักของตน แต่ติดที่ว่าคนตัวสูงกลับจับให้เขานอนเหมืิอนเดิม และกระซิบข้างหูออกมา


"ทุกส่วนที่เป็นของแบม ให้พี่ได้เห็น ให้พี่ได้ชิมนะครับ"


ร่างเล็กพยักหน้ารับอย่างเขินอาย ก่อนจะนอนหลับตาปี๋เมื่อมือหนาเริ่มซุกซนอยู่แถวๆช่วงล่างของตน พร้อมบีบเค้นเนื้อนุ่มจนแบมแบมใจสั่นไปหมดกับการกระทำที่ดูเร้าร้อนกว่าที่เคยเห็น


มาร์คค่อยๆจับให้แบมแบมพลิกตัวคว่ำลงโดยที่ไม่ลืมเอาหมอนมารองท้องไว้ให้ พลางจัดท่าให้คนตัวเล็กกชันเข้าทั้งสองข้างขึ้น โดยที่คนตัวเล็กก็ให้ความร่วมมือถึงแม้จะเขินอายไปบ้าง


"อ้ะ...มะ มาร์ค..อืมม" คนตัวสูงนั่งคุกเข่าในท่าถนัดก่อนจะก้มหน้าลงไปที่ใกล้ช่องทางสีหวาน ก่อนจะเกรงลิ้นและแยงแหย่เข้าไป และไล่เลียไปทั่ว มือสองข้างยังทำหน้าที่ได้ดีโดยการช่องแหวกทางเพื่อให้ทำอะไรๆได้ถนัดยิ่งขึ้น


"อ๊า.. อ๊ะ!.... มะ มาร์ค มาร์ค" แทบขาดใจเมื่อร่างสูงเริ่มละเลงลิ้นให้เร็วและรัวขึ้น มือหนาเลื่อนตำแหน่งไปกอบกุมแก่นกายน่ารักที่เริ่มบวมเป่งด้วยแรงอารมณ์พร้อมชักนำเพื่อให้คนรักถึงฝั่งฝันให้เร็วขึ้น


ช่องทางสีหวานตอดรัดรัวทันที ที่ถูกคนตัวสูงมอบความเสียวซ่านให้ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง


"จ๊วบ...อื้มมม"


"มาร์ค.. พอก่อน! มะ...ไม่ไหว แบมไม่ไหว อื้ออออ~" แบมแบมกระตุกเกรงเล็กน้อย ก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มมือร่างสูงและฟุบตัวลงเตียงอย่างอ่อนแรง


"อย่าพึ่งเหนื่อยสิค่ะที่รัก วันนี้ไม่สลบไม่เลิกนะ"


มาร์คโน้มลงไปกระซิบข้างหู ก่อนจะค่อยๆโอบกอดคนตัวเล็กจากด้านหลังและจับสะโพกให้ตั้งท่าขึ้นใหม่อีกครั้ง


แบมแบมที่กำลังเหนื่อยหอบระคนความเสียวทำตามมาร์คอย่างไม่คัดค้านใดๆเพราะกำลังตักตวงอากาศหายใจเข้าปอด


ร่างสูงชักรูดแก่นกายของตัวเองที่เตรียมพร้อมอยู่แล้วสองสามครั้งก่อนจะค่อยๆดันแทรกเข้าไปในช่องทางสีหวานด้วยนุ่มนวล


"อะ อาาาา...ฮือ มาร์ค" แบมแบมที่กำลังสะลึมสะลือครางขึ้นด้วยความเสียวทันทีที่รู้ตัวว่าช่องทางรักของตนกำลังถูกสิ่งแปลกปลอมใส่เข้ามาทีละนิด


"ฮึมมม...ผ่อนคลายหน่อยครับตัวเล็ก มันแน่นเกินไป" มาร์คบอกคนรักที่กำลังโก้งโค้งอยู่ก่อนจะค่อยเลื่อนมือหนามาตับสะโพกพยุงคนตัวเล็กไว้มือนึง ส่วนอีกมือก็ประคองลูกชายตนเองให้ตรงกับช่องทางเพื่อที่จะได้ใส่เข้าไปง่ายขึ้น


"เจ็บ....แบม จะ ...เจ็บ" ร่างบางร้องออกมาด้วยความเจ็บเนื่องจากไม่ได้มีอะไรกับคนรักมาระยะนึง


มาร์คได้แต่จูบซับทั่วไหล่และหลังของร่างบางเพื่อให้ผ่อนคลายขึ้น คราวนี้เข้าไม่ได้เบิกทางก่อน เพราะแรงอารมณ์มันพุ่งขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่จริงๆ


รู้ๆกันอยู่ว่าคนเรียนแพทย์น่ะ
ความต้องการสูง และยิ่งไม่ได้ปลดปล่อยเป็นเวลานาน พอมีโอกาสก็จะจัดหนักจัดเต็มมากกว่าคนอื่น


"พี่ขอโทษนะคนดี แต่พี่หยุดไม่ได้แล้วจริงๆ"

มาร์คว่าพลางจูบซับและบีบเค้นเนื้อนิ่มเพื่อหวังช่วยให้คนตัวเล็กเจ็บน้อยลง


"อื้มมม...ขะ...เข้ามาได้เลยครับพี่มาร์ค บะ...แบม แบมอึดอัด"


เมื่อได้ยินดังนั้นร่างสูงก็ค่อยๆหยัดตัวตรงและดันแก่นกายเข้าทีเดียวสุดลำ


"อ๊าาาาา!"


"ซี๊ดดด แบมแบม"


ทั้งสองครางออกมาพร้อมกันเมื่อกามารมณ์พุ่งขึ้นมาถึงขีดสุด


มาร์คค่อยๆขยับตัวเบาๆเพื่อให้คนรักชินกับลำของเขา ก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะขึ้นเมื่อเห็นว่าช่องทางหวานเริ่มปรับตัวได้แล้ว


"อ๊ะ...อ๊ะ...พะ..พี่มาร์ค" ร่างบางร้องครางขึ้นมาทันทีเมื่อหัวบานกระแทกเข้าที่จุดกระสันพอดิบพอดี


พับ พับ พับ


เมื่อเห็นว่าถูกจุดแล้ว ร่างสูงก็เร่งซอยถี่จนแบมแบมจิกผ้าปูที่นอนแน่นและร้องครางอย่างไม่เป็นภาษา


"อ๊ะ .. พี่มะ...มาร์ค อื้ม"


"ซี๊ด~แบมแบมอ่าาา.... เรียกชื่อพี่สิครับคนดี"


"อื้มมม .. ต้วน อ้ะ!..ต้วนอี้เอิน"


พับ พับ พับ

กึก กึก~


เสียงกระแทกของเนื้อหนังกับเสียงเตียงที่กระแทกผนังดังขึ้นเป็นจังหวะเดียวกัน พร้อมไปด้วยเสียงครางลั่นที่เหมือนแข่งกันว่า...


ใครครางดังกว่าคนนั้นชนะ


"อื้มมม ... พี่มาร์ค อ้ะ!"


"แบมแบม.."มาร์คเรียกชื่อคนรักด้วยเสียงแหบพร่าเมื่อใกล้ถึงจุดสุดยอดพร้อมโน้มตัวกอดคนรักแนบชิดและรัวสะโพกถี่สะท้านอย่างไม่ยั้ง


"อ้ะ!...ไม่ไหว..จะไป อื้มมม"


"อ่าห์~ อีกนิดนะครับคนดี" พูดพลางกระแทกเข้าออกถี่รัวเป็นเซตสุดท้ายก่อนจะพ่นน้ำรักออกมาจนเอ่อล้นช่องทาง


"อ้ะ พี่มาร์ค อ๊า!!!"


"แบมแบม ซี๊ดดด....อ่าห์~"


แบมแบมปล่อยน้ำรักออกมาเป็นครั้งที่สองพอๆกับมาร์คเองที่สำเร็จไปแล้วครั้งนึง


มาร์คค่อยลดจังหวะช้าลงเรื่อยๆเพื่อรีดน้ำออกจากลำจนหมดจึงค่อยๆถอนตัวตนออกมา และจูบซับเหงื่อให้ร่างบางที่ฟุบตัวลงกับเตียงไปแล้ว


"จุกอ่ะพี่มาร์คคค"


"เดี๋ยวพี่มีวิธีเอาออกให้ ไม่ต้องไปเข้าห้องน้ำด้วยนะ"มาร์คพูดพร้อมลงไปนอนข้างๆคนรัก


"ยังไงครับพี่มาร์ค อึก... อ๊า!!"


ไม่ทันได้ระวังตัวคนตัวเล็กก็ถูกดึงให้ขึ้นมานอนทับบนตัวคนเจ้าเล่ห์ ก่อนที่มือหน้าจะจับแก่นกายที่ยังแข็งตัวอยู่ใส่เข้าไปในช่องทางรักอีกครั้งนึง


เพี๊ยะ!


"คนลามก!" ว่าพลางก้มหน้างุดด้วยความเขิน เพราะตอนนี้เขาถูกพลิกให้กลายเป็นเป็นฝ่ายรุกที่ต้องรับ(?)แทนซะแล้ว


"ขยับสิครับคนดี ไม่อึดอัดหรอ อึ้มมมม"


มาร์คคำรามออกมาทันทีที่ช่องทางคนตัวเล็กยังตอดรัดดูดแท่งของเขาแน่ ถึงแม้จะมีน้ำรักของเขาอยู่ข้างในแล้วก็ตาม


"ไหนบอกว่าจะเอาน้ำออกไงครับ แล้วพี่มาร์คใส่เข้ามา อ้ะ!!"


ยังไม่ทันพูดจบร่างสูงที่นอนอยู่ข้างล่างก็ขยับสะโพกเข้าออกทันที ทำเอาคนตัวเล็กต้องรีบคว้าไหล่กว้างเอาไว้และร้องครางด้วยความเสียว


"นี่ไง ...ฮึมมม..เห็นไหมออกมาแล้ว"


คนตัวเล็กยิ่งเขินเข้าไปใหญ่ที่น้ำที่ว่ามันเริ่มไหลออกมาจริงๆ


แต่ออกมาให้ท่านี่ จะบ้าหรอมาร์คต้วน!


"คนลามก .....อื้อ..อ๊า!!"


คนตัวเล็กร้องครางลั่นห้อง ทันทีที่มาร์ครัวเร็วถี่ยิบอีกครั้ง ก่อนจะปล่อยน้ำรักออกมาพร้อมกันเมื่อสุขสมทั้งคู่


แบมแบมฟุบลงที่อกมาร์คทั้งทช่องทางกับแก่นกายใหญ่ยังเชื่อมกันอยู่ นิ้วเรียวลากไปทั่วอกแกร่งก่อนจะกดจูบลงตรงตำแหน่งตรงกับหัวใจ


"แบมรักมาร์คนะ ... หัวใจแบมอยู่ที่มาร์คแล้ว มาร์คต้องดูแลมันดีๆนะ"พูดพร้อมกอดคนใต้ร่างและซุกหน้าเข้าอกแกร่ง


"มาร์คก็รักแบมนะ รักมาก มากจนไม่คิดว่าจะรักใครได้อีกแล้ว ... เพราะฉะนั้น"


"อ้ะมาร์ค! นั่นมัน"


"อย่าถอดมันอีกนะรู้ไหม เพื่อใครมาจีบแบมจะได้รู้ว่าแบมมีเจ้าของแล้ว"


"รู้แล้วครับ ขอบคุณนะมาร์คที่เลือกแบม ทั้งๆที่แบมงี่เง่าขนาดนี้ มาร์คก็ยังเลือกแบมอีก" คนตัวเล็กซุกหน้าลงกับอกของคนรักก่อนจะพูดเสียงอู้อี้ด้วยความรู้สึกผิด


"ไม่งอแงนะครับคนดี จำไว้นะ .. ไม่ว่าแบมจะเป็นยังไงมาร์คก็จะรักแบม แบมคือคนที่มาร์คเลือกแล้ว และมาร์คจะไม่เปลี่ยนใจ แบมคือคนที่ใช่ และมาร์คอยากจะอยู่กับคนๆนี่ไปตลอดชีวิต"


"ขอบคุณนะมาร์ค"


"ซี๊ดดดด~"


คนตัวเล็กโผกอดคนรักด้วยความดีใจจนลืมไปว่าเขายังไม่ได้ถอดส่วนที่เชื่อมออกจากกัน


"อย่างนี้เขาเรียกว่าอ่อยหรือให้ท่า"


"บ้าหรอมาร์ค! ไม่เอาแล้วนะ"


"มาปลุกให้ตื่นแบบนี้แล้วจะปัดความรับผิดชอบหรอค่ะคนดี มาเป็นเมียพี่อีกทีซะดีๆคนสวย"


"ไม่นะมะ...อ๊า!!!"


หมดกัน ความซึ้งที่อุตส่าห์สร้างมา มาจบลงเพราะความหื่นของมาร์คกับความไม่ระวังของตัวเองนี่แหละ!!!!




กลับไปเป็นเด็กดีและให้กำลังใจได้ที่


http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1357783&chapter=16